Het laatste kind heeft een vacht

Onze kasteleinsvrouwe Miriam schrijft regelmatig een column voor De Eendrachtsbode. Deze keer: ‘Het laatste kind heeft een vacht’.

“Hun routine is inmiddels net zo vertrouwd als het geluid van het koffiezetapparaat in de ochtend. Twee biertjes van de tap, gezapft, leer ik van hen. Zo´n woord dat precies klinkt zoals het voelt: koud, schuimend, kloppend. Ze zetten de glazen geroutineerd in de schaduw – nooit in de zon, altijd dat beetje koel. Elk drie per dag. Geen één meer, geen één minder. En dan is het goed.”